H Κομισιόν, στην απάντηση που έδωσε μέσω της Επιτρόπου της Μ. Τίσεν, τονίζει ότι η οδηγία 2013/35/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου θεσπίζει ειδικούς κανόνες και καθορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις για την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους που προκύπτουν από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, αφήνοντας τα κράτη-μέλη ελεύθερα να θεσπίζουν πιο αυστηρά προστατευτικά μέτρα.
Η κα Τίσεν συνεχίζει αναφέροντας πως η Επιτροπή είχε κινήσει έντεκα διαδικασίες για παραβάσεις λόγω μη μεταφοράς ή ελλιπούς μεταφοράς της οδηγίας στην εθνική νομοθεσία, σημειώνοντας ότι βρίσκεται στη βάση αξιολόγησης της συμμόρφωσης των κρατών-μελών προς τη συγκεκριμένη οδηγία.
Αναφερόμενη στο μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, η κα Τίσεν συμπλήρωσε πως η ΕΕ δεν έχει την αρμοδιότητα να νομοθετεί για το συγκεκριμένο θέμα, με την κύρια ευθύνη να εναπόκειται στα κράτη-μέλη.
Στην ερώτησή του ο Επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης ζητούσε από την Κομισιόν να μάθει εάν υπάρχουν κράτη-μέλη που έχουν καθορίσει χαμηλότερα από τα επιτρεπτά όρια έκθεσης σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, καθώς επίσης και εάν έχουν συμμορφωθεί όλα τα κράτη-μέλη με την οδηγία για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, που έπρεπε να έχει τεθεί σε ισχύ έως την 1η Ιουλίου 2016.
Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση και απάντηση:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης προς την Επιτροπή
Θέμα: Όρια της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (ΗΜΑ) στην ΕΕ
Αποτελέσματα έρευνας του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ (26.05.2016) συμπεριλαμβάνουν στις επιπτώσεις της ΗΜΑ (ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας) τις καρκινογενέσεις και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει την ΗΜΑ (31.05.2011) πιθανά καρκινογόνο για τους ανθρώπους.
Με βάση τις συστάσεις του Συμβουλίου α) 1999/519/ΕΚ, που προτείνει όρια σχετικά με την ΗΜΑ, β) την οδηγία-πλαίσιο 89/391/ΕΟΚ, που προσδιορίζει τις υποχρεώσεις των εργοδοτών να εκτιμούν τους κινδύνους που προκύπτουν από την έκθεση σε ΗΜΑ πεδία στον χώρο εργασίας, καθώς και ότι η έγκριση εγκατάστασης τηλεφωνικών κεραιών εμπίπτει στην αρμοδιότητα των αρμόδιων εθνικών αρχών, που πρέπει επίσης να εξασφαλίζουν ότι τηρούνται οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σχετική νομοθεσία της ΕΕ, ερωτάται η Επιτροπή:
1.Υπάρχουν κράτη-μέλη που έχουν καθορίσει όρια HMA πιο χαμηλά από τα επιτρεπτά στην ΕΕ; Αν ναι, ποια είναι αυτά τα όρια και ποια τα κράτη μέλη;
2. Έχουν συμμορφωθεί όλα τα κράτη-μέλη με την οδηγία για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, που έπρεπε να έχει τεθεί σε ισχύ έως την 1η Ιουλίου 2016 και να έχει ενημερωθεί αμέσως σχετικά η Επιτροπή;
3. Προτίθεται η Επιτροπή να παρέμβει στις αρμόδιες αρχές ενός κράτους-μέλους σε περίπτωση που η εγκατάσταση κεραιών παραβιάζει μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας;
Απάντηση της Επιτρόπου Thyssen εξ ονόματος της Επιτροπής (1.6.2017)
Για το 1 και 2:
Στον τομέα της ασφάλειας και της υγείας στην εργασία (ΑΥΕ), η οδηγία για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (ΗΜΠ) θεσπίζει ειδικούς κανόνες για την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους που προκύπτουν από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, συμπληρώνοντας τις διατάξεις της οδηγίας-πλαισίου. Οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για την ΑΥΕ καθορίζουν τις ελάχιστες απαιτήσεις και τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να θεσπίζουν πιο αυστηρά προστατευτικά μέτρα. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει οπισθοδρόμηση σε σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε στα κράτη μέλη κατά την έκδοση της οδηγίας για τα ΗΜΠ.
Τα κράτη μέλη όφειλαν να μεταφέρουν στο εσωτερικό δίκαιο την οδηγία για τα ΗΜΠ το αργότερο την 1η Ιουλίου 2016. Η Επιτροπή κίνησε 11 διαδικασίες επί παραβάσει λόγω μη μεταφοράς ή ελλιπούς μεταφοράς της οδηγίας έως την εν λόγω ημερομηνία. Οι περισσότερες από τις υποθέσεις αυτές έχουν κλείσει εν τω μεταξύ. Η Επιτροπή αξιολογεί επί του παρόντος τη συμμόρφωση των εθνικών μέτρων μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων των οριακών τιμών. Αυτό θα επιτρέψει να εντοπιστούν κράτη-μέλη που έχουν θέσει αυστηρότερες οριακές τιμές από εκείνες που προβλέπει η οδηγία.
Για το 3:
Όσον αφορά τα μέτρα για τη δημόσια υγεία και την προστασία του ευρέως κοινού από τις πιθανές επιπτώσεις των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, η ΕΕ δεν έχει την αρμοδιότητα να νομοθετεί και αφήνει την κύρια ευθύνη στα κράτη μέλη.
Ωστόσο, προκειμένου να παράσχει κάποια μορφή καθοδήγησης στα κράτη-μέλη, η σύσταση 1999/519 του Συμβουλίου περί του περιορισμού της έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία (0 Hz – 300 GHz) θεσπίζει βασικούς περιορισμούς και επίπεδα αναφοράς .
Η έκθεση της ΕΕ σχετικά με την εφαρμογή των συστάσεων και η ολλανδική έκθεση για το 2011 παρέχουν μια επισκόπηση των πολιτικών των κρατών-μελών στον τομέα των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων.
