Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια στη Νέα Υόρκη μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν 1.900 παιδιά τα οποία είχαν γεννηθεί σε μία από 20 αμερικανικές πόλεις την περίοδο 1998 – 2000.
Οι γονείς ερωτήθηκαν εάν και πόσο συχνά χτυπούσαν τα παιδιά τους όταν αυτά ήταν τριών και πέντε ετών. Στη συνέχεια οι μητέρες κλήθηκαν να δώσουν πληροφορίες για τυχόν προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών, ενώ τα τελευταία κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα τεστ λέξεων, σε ηλικία εννέα ετών.
Συνολικά το 57% των μητέρων και το 40% των πατέρων χτυπούσαν τα παιδιά τους όταν εκείνα ήταν τριών ετών. Τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 52% και 33%, όταν τα παιδιά ήταν πέντε ετών.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα παιδιά ήταν πιο επιθετικά και ατίθασα όταν οι μητέρες τους τα τιμωρούσαν σωματικά σε ηλικία πέντε ετών, είτε αυτό γινόταν τακτικά, είτε περιστασιακά.
Όταν η μητέρα χτυπούσε το παιδί τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, οι επιστήμονες κατέγραφαν δύο μονάδες αύξηση στην κλίμακα της προβληματικής συμπεριφοράς των παιδιών. Αυτό μάλιστα ίσχυε ακόμη και όταν συνεκτιμήθηκε η ηλικία του παιδιού και άλλα χαρακτηριστικά της οικογένειας.
Αντιθέτως, εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η σωματική τιμωρία από τον πατέρα δεν επηρέαζε τη συμπεριφορά του παιδιού σε ηλικία τριών ετών.
Πάντως, τα παιδιά έτειναν να έχουν χαμηλότερο σκορ στο τεστ αξιολόγησης του λεξιλογίου τους, όταν είχαν δεχθεί σωματική τιμωρία από τους μπαμπάδες τους σε ηλικία πέντε ετών.
Συγκεκριμένα το μέσο σκορ στο τεστ του λεξιλογίου για όλα τα 9χρονα ήταν 93, ελαφρώς κάτω από τη βάση του 100. Το ξύλο σχετίστηκε με μείωση του σκορ κατά τέσσερις μονάδες.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι ενδεχομένως οι γονείς που χρησιμοποιούν το ξύλο για να συνετίσουν τα παιδιά τους να μην έχουν γενικότερα καλή επαφή μαζί τους ή τα παιδιά που τιμωρούνται σωματικά να μην έχουν καλή συγκέντρωση στις σχολικές τους υποχρεώσεις.
health.in.gr
