Η αθηροσκλήρωση και το γκριζάρισμα των μαλλιών μοιράζονται κοινούς μηχανισμούς, όπως η εξασθενημένη επιδιόρθωση του DNA, το οξειδωτικό στρες, η φλεγμονή, οι ορμονικές αλλαγές και η γήρανση των λειτουργικών κυττάρων. Η μελέτη εστίασε στην συχνότητα των γκρίζων μαλλιών σε ασθενείς στεφανιαία νόσο και αν ήταν ανεξάρτητος δείκτης κινδύνου της νόσου. Στο δείγμα συμπεριλήφθησαν 545 άνδρες που υποβλήθηκαν σε πολυτομική υπολογιστική τομογραφία στεφανιογραφία λόγω υποψίας στεφανιαίας νόσου. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε υποομάδες ανάλογα με την παρουσία ή απουσία στεφανιαίας νόσου και την ποσότητα γκρίζων/λευκών μαλλιών.
Η ποσότητα των γκρίζων μαλλιών αντιστοιχίστηκε σε ένα σκορ όπου 1=μαύρα μαλλιά, 2=περισσότερα μαύρα παρά λευκά, 3=εξίσου μαύρα-λευκά, 4=περισσότερα λευκά από μαύρα και 5=μόνο λευκά. Στους παραδοσιακούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου συμπεριλήφθηκε η υπέρταση, ο διαβήτης, το κάπνισμα, η δυσλιπιδαιμία και το οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας νόσου.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ένα σκορ μαλλιών 3 και άνω σχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου ανεξαρτήτως της ηλικίας και των εδραιωμένων καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου. Οι ασθενείς με στεφανιαία νόσο είχαν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερο σκορ λευκών τριχών και υψηλότερη στεφανιαία ασβεστοποίηση από τα άτομα χωρίς στεφανιαία νόσο. Η περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι, η ηλικία, το σκορ γκριζαρίσματος των μαλλιών, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία ήταν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες αθηροσκληρωτικής στεφανιαίας νόσου. Μόνο η ηλικία ήταν ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας των γκρίζων μαλλιών.
«Η μελέτη δείχνει ότι, ανεξάρτητα της χρονολογικής ηλικίας, το γκριζάρισμα των μαλλιών δείχνει την βιολογική ηλικία και μπορεί να είναι προειδοποιητικό σημάδι καρδιαγγειακού κινδύνου», συμπλήρωσε η ερευνήτρια τονίζοντας ότι οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με υψηλό κίνδυνο στεφανιαίας νόσου θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά για την αποφυγή πρώιμων καρδιακών επεισοδίων.