Υπάρχουν δύο διακριτές μορφές καρκίνου του παγκρέατος: οι εξωκρινείς και οι νευροενδοκρινείς όγκοι. Και οι δύο μορφές χαρακτηρίζονται από περιορισμένα συμπτώματα σε αρχικό στάδιο και αντιμετωπίζονται αρκετά δύσκολα εάν δεν εντοπιστούν έγκαιρα, αναφέρει η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία.
Τα κυριότερα συμπτώματα του εξωκρινή καρκίνου του παγκρέατος περιλαμβάνουν τον ίκτερο (κιτρίνισμα δέρματος και ματιών που συνοδεύεται από την παραγωγή σκουρόχρωμων ούρων και ανοιχτόχρωμων κοπράνων και τη φαγούρα στο δέρμα), τον πόνο στο στομάχι και στη μέση, την ανεξήγητη απώλεια βάρους και τη μειωμένη όρεξη, τη ναυτία και την τάση προς έμετο.
Οι νευροενδοκρινείς όγκοι είναι ακόμη πιο «αθόρυβοι» από τους εξωκρινείς και τα συμπτώματά τους εξαρτώνται από τον τύπο τους.
Μερικοί από τους κυριότερους είναι οι εξής:
– Το γλυκαγόνωμα (περίσσεια γλυκόζης) μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα ή και σε διαβήτη. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την αυξημένη πείνα και δίψα, τη συχνουρία, τη διάρροια, την απώλεια βάρους και τον υποσιτισμό. Η ένδειξη που συνήθως παροτρύνει τους ασθενείς να επισκεφτούν τον γιατρό τους είναι η εμφάνιση κόκκινων εξανθημάτων (ερύθημα) στο δέρμα, κυρίως γύρω από το στόμα και στα άκρα.
– Το ινσουλίνωμα (περίσσεια ινσουλίνης) είναι το ακριβώς αντίθετο από το γλυκαγόνωμα και οδηγεί σε σημαντική πτώση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα (υπογλυκαιμία). Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τη γενικευμένη αδυναμία, την πνευματική σύγχυση και την έντονη εφίδρωση.
– Η περίσσεια αγγειοδραστικού εντερικού πολυπεπτιδίου (VIPoma) μπορεί να οδηγήσει σε κρίσεις διάρροιας, μυϊκές κράμπες και αίσθημα αδυναμίας ή κόπωσης. Αυτό το είδος όγκου συνδέεται με προβλήματα πέψης λόγω των χαμηλών επιπέδων γαστρικών οξέων.
Όπως επισημαίνει η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να αποδοθεί σε πολλές διαφορετικές παθήσεις. Σε κάθε περίπτωση, μη διστάσετε να συζητήσετε τις ανησυχίες σας με τον γιατρό σας ώστε να διαπιστωθεί η πραγματική αιτία μιας ενόχλησης.
