Για τους σκοπούς της μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από σχεδόν 8.000 ενήλικες ηλικίας άνω των 45 ετών, τους οποίους παρακολούθησαν για 4 χρόνια. Για την αξιολόγηση των επιπέδων άσκησης και του καθιστικού χρόνου, οι εθελοντές φόρεσαν ειδικούς μετρητές καταγραφής της σωματικής δραστηριότητας για 7 συνεχόμενες ημέρες.
Συνολικά, παρατηρήθηκε πως ο καθιστικός χρόνος καταλάμβανε κατά μέσο όρο το 77% του χρόνου που ήταν ξύπνιοι οι εθελοντές, υπερβαίνοντας τις 12 ώρες ανά ημέρα. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα καθιστικού χρόνου (πάνω από 13 ώρες ανά ημέρα) και περνούσαν διαστήματα συνεχόμενου «καθισιού» μεγαλύτερα των 60 με 90 λεπτών, φάνηκαν να έχουν διπλάσιο κίνδυνο πρόωρου θανάτου συγκριτικά με εκείνους με τα χαμηλότερα επίπεδα καθιστικού χρόνου και τα συντομότερα διαστήματα συνεχόμενου «καθισιού». Επιπλέον, οι εθελοντές που δεν υπερέβαιναν τα 30 λεπτά συνεχόμενου καθιστικού χρόνου βρέθηκαν να έχουν τη χαμηλότερη πιθανότητα πρόωρου θανάτου.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, τα ευρήματα της μελέτης επιβεβαιώνουν ότι ο παρατεταμένος καθιστικός χρόνος είναι επικίνδυνος για την υγεία και τονίζουν την ανάγκη περιορισμού του συνολικού χρόνου που αφιερώνεται σε καθιστικές δραστηριότητες αλλά και αύξησης της συχνότητας διαλειμμάτων του συνεχόμενου «καθισιού».