Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο αυτισμός κατά 80% εξαρτάται από κληρονομικά γονίδια.
Αυτό σημαίνει ότι τα περιβαλλοντικά αίτια ευθύνονται μόνο για το 20% του κινδύνου.
Το εύρημα δείχνει ότι ο αυτισμός προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από τη γενετική, και όχι από άλλους παράγοντες όπως το βάρος της μητέρας, τις μεθόδους παράδοσης του μωρού ή το χρονοδιάγραμμα ή τα θέματα διατροφής κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Είναι η μεγαλύτερη μελέτη του είδους της, στην οποία συμμετέχουν περισσότερα από 2 εκατομμύρια άτομα σε πέντε χώρες.
Η έρευνα διεξήχθη από ομάδα του Ινστιτούτου Karolinska στη Στοκχόλμη της Σουηδίας.
Σύμφωνα με τα Αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, ο αυτισμός επηρεάζει 1 στα 59 παιδιά των ΗΠΑ.
Στη μελέτη, η ομάδα εξέτασε στοιχεία για περισσότερα από 2.000.000 παιδιά που γεννήθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 1998 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011 στη Δανία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία, το Ισραήλ και τη Δυτική Αυστραλία.
Τα παιδιά παρακολουθήθηκαν για 16 χρόνια.
Η ομάδα εξέτασε τον κίνδυνο για αυτισμό στα παιδιά και επικεντρώθηκε σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και μητρικούς παράγοντες.
Διαπίστωσαν ότι μεταξύ όλων των παιδιών, 22.156 διαγνώστηκαν με αυτισμό. Η κληρονομικότητα της νόσου ήταν μεγαλύτερη από 80%, από 50,9% (Φινλανδία) έως 86,8% (Ισραήλ).
Από την άλλη πλευρά, οι μητρικοί παράγοντες συνέβαλαν μόνο στο 1% του αυτισμού. Αυτό δείχνει ότι ο ρόλος των μητρικών παραγόντων ήταν ανύπαρκτος ή ελάχιστος.
Η ομάδα λέει ότι τα ευρήματα παρέχουν τα ισχυρότερα στοιχεία μέχρι σήμερα ότι η πλειοψηφία του κινδύνου για τον αυτισμό προέρχεται από γενετικούς παράγοντες και όχι περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Ελπίζουν ότι αυτό μπορεί να βοηθήσει να μειωθούν οι φόβοι ότι ο αυτισμός προκαλείται από μητρικούς παράγοντες.
Τα ευρήματα της μελέτης μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη μείωση των φόβων ότι ορισμένα “περιβαλλοντικά” μπορεί να οδηγήσουν σε αυτισμό, όπως τα εμβόλια.
Η μελλοντική εργασία πρέπει να εξετάσει τους περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου και την αλληλεπίδρασή τους με τους γενετικούς παράγοντες κινδύνου.
Ο κύριος συγγραφέας της μελέτης είναι ο Sven Sandin, ένας επιδημιολογικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Karolinska.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό JAMA Psychiatry .