Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Sapienza, στη Ρώμη, χορήγησαν το εμβόλιο BCG σε μικρή ομάδα πασχόντων από κλινικά μεμονωμένο σύνδρομο (CIS), διαπιστώνοντας ότι πέντε χρόνια αργότερα σχεδόν έξι στους δέκα δεν είχαν ακόμα εκδηλώσει την πλήρη μορφή της νόσου.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί σε αδρές γραμμές να χωριστεί σε τρία στάδια. Το πρώτο είναι το προκλινικό, κατά το οποίο ο ασθενής δεν έχει συμπτώματα και έτσι δεν απευθύνεται στον γιατρό
Το δεύτερο στάδιο είναι το κλινικά μεμονωμένο σύνδρομο, κατά το οποίο ο ασθενής παρουσιάζει ένα μεμονωμένο κλινικό σύμπτωμα (π.χ. διαταραχή της όρασης επί μέρες).
Το επόμενο στάδιο της νόσου είναι η κλινικά βεβαία σκλήρυνση κατά πλάκας, όπου ο ασθενής παρουσιάζει ένα ή περισσότερα συμπτώματα τα οποία συνοδεύονται και από ευρήματα στην μαγνητική τομογραφία.
Στο 50% των περιπτώσεων το κλινικά μεμονωμένο σύνδρομο εξελίσσεται σε κλινικά βεβαία σκλήρυνση κατά πλάκας εντός 2 ετών, ενώ στο 10% οι ασθενείς δεν παρουσιάζουν ποτέ ξανά πρόβλημα.
Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Neurology», συμμετείχαν 73 πάσχοντες από CIS. Στους 33 από αυτούς έγινε μία δόση του αντιφυματικού εμβολίου BCG, ενώ στους υπόλοιπους χορηγήθηκε μία ανενεργή ουσία (ψευδοφάρμακο).
Σε όλους τους εθελοντές γινόταν μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου κάθε μήνα και επί έξι μήνες, ενώ και στις δύο ομάδες χορηγήθηκε ένα φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας (λέγεται ιντερφερόνη βήτα-1α) επί έναν χρόνο.
Έπειτα από τους έξι πρώτους μήνες, όσοι εθελοντές είχαν κάνει το BCG είχαν λιγότερες βλάβες συμβατές με σκλήρυνση κατά πλάκας στις μαγνητικές τομογραφίες του εγκεφάλου τους.
Πέντε χρόνια αργότερα, εξάλλου, το 58% όσων είχαν εμβολιαστεί δεν είχαν παρουσιάσει κλινικά βεβαία σκλήρυνση κατά πλάκας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό σε όσους δεν είχαν εμβολιαστεί ήταν 30%.
«Τα ευρήματα αυτά είναι ενθαρρυντικά, αλλά απαιτείται πολύ περισσότερη έρευνα για να μάθουμε περισσότερα για την ασφάλεια και την μακροχρόνια δράση του συγκεκριμένου εμβολίου στους ασθενείς με CIS», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τζιοβάνι Ριστόρι, από το Κέντρο Πειραματικών Νευρολογικών Θεραπειών του Νοσοκομείου Sant’Andrea, που υπάγεται στην Ιατρική Σχολή του Sapienza.
Και πρόσθεσε πως «οι γιατροί δεν θα πρέπει να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το εμβόλιο αυτό για τη θεραπεία της σκληρύνσεως κατά πλάκας ή του κλινικά μεμονωμένου συνδρόμου».
Τα νέα ευρήματα ενισχύουν την θεωρία ότι η έκθεση σε λοιμώξεις νωρίς στη ζωή μπορεί να μειώνουν τον κίνδυνο αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα.
Πηγή: tanea.gr