Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο, αξιολόγησαν στοιχεία από 14 ήδη δημοσιευμένες μελέτες, που είχαν συμπεριλάβει στοιχεία για πάνω από 4,2 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες.

Τα άτομα με αναπνευστικά προβλήματα, κυρίως άπνοια κατά τη διάρκεια του ύπνου είχαν 26% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν γνωστική εξασθένηση.

Στις μικρότερες μελέτες ο κίνδυνος γνωστικής εξασθένησης ως απόρροια διαταραχής της αναπνοής στον ύπνο, κυμαινόταν από 23% έως 86%.

Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν τον συσχετισμό σε όλες τις επιμέρους μελέτες με όμοιο σχεδιασμό, η συνολική αύξηση του κινδύνου έφτανε το 35%.

Η διαταραχή της αναπνοής στον ύπνο σχετίστηκε επίσης με χειρότερη εκτελεστική λειτουργικότητα του εγκεφάλου, δηλαδή χειρότερες διαδικασίες που περιλαμβάνουν τον σχεδιασμό, την εστίαση της προσοχής, την εκτέλεση εντολών και την εκτέλεση πολλών πραγμάτων ταυτόχρονα. Όμως, δεν επηρεαζόταν η μνήμη.

«Η αναγνώριση αυτής της διαταραχής σε ηλικιωμένα άτομα ενδεχομένως να βοηθήσει στην πρόγνωση του μελλοντικού κινδύνου γνωστικής εξασθένησης και άρα στην πρώιμη διάγνωση της άνοιας», εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης Γιουε Λενγκ.

Η Marie-Pierre St-Onge, ερευνήτρια στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κολούμπια στη Νέα Υόρκη, σχολιάζει ότι «πιθανόν η μειωμένη ποσότητα οξυγόνου που φτάνει στον εγκέφαλο λόγω άπνοιας με την πάροδο του χρόνου συντελεί σε εγκεφαλικές βλάβες που με τη σειρά τους οδηγούν σε γνωστική εξασθένηση. Επίσης, υπάρχει σχέση μεταξύ γνωστικής εξασθένησης και παχυσαρκίας, καθώς μεταξύ παχυσαρκίας και γνωστικής εξασθένησης».

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο JAMA Neurology.